ZWERVERS

ALS VOORBEELD

SWAMPS

AS AN EXAMPLE

Vaak waren het zwervers

die mij als voorbeeld werden gegeven. 

Bijvoorbeeld was dit het personage Dorus die mij vooral kon boeien door een nummer dat hij uit een bekende opera wilde zingen. Deze Rossini-uitvoering van het verhaaltje van een zekere

 

De achterliggende gedachte: Als je helemaal niets meer hebt, hoef jij je ook niets overbodigs meer te verbeelden 

Often it was tramps who were given me as an example.


For example, this was the character Dorus who could fascinate me especially because of a song he wanted to sing from a well-known opera. This Rossini version of a certain

 

The underlying idea: If you have nothing left at all, you don't have to imagine anything superfluous anymore

Een kleine voorgeschiedenis van de bekende Rossini-aria van de "Largo al factotum", een tekst die ooit door Pierre Beaumarchait was geschreven naar aanleiding van zijn zeer bewogen verleden.

Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732 –1799) was een Frans schrijver, horlogemaker, wapenhandelaar, uitgever en monarchist.
Hij werd in eerste instantie beroemd door zijn avontuurlijke bestaan. Als zoon van horlogemaker verliet hij al snel het ouderlijk huis om zich in allerlei bezigheden te storten. Zo was hij musicus en leraar harp van de zussen van Lodewijk XVI. Samen met Pâris-Duverney hield hij zich onledig met handelszaken en financiële transacties. Ook bemoeide hij zich graag met de politiek. Eigenlijk was deze Piere Beaumarchais net zo iemand die hij had willen beschrijven als de kapper in zijn toneelsuk "le Barbier de Séville " Zelfs de Nederlandse Dorus werd met dat bewuste lied voor mij erg populair. Piere Beaumarchais had zich met zoveel willen bemoeien dat hij tijdens de Franse Revolutie zelfs kon worden verbannen uit Frankrijk . In 1796 pas weer terugkeren naar zijn land. Hij werd vooral bekend met 2 toneelstukken: "le Barbier de Séville" (1775), en "le Mariage de Figaro" (1778), Dit laatste toneelstuk werd zelfs korte tijd verboden omdat het te onbeschaamd en te bedreigend werd bevonden voor de toen gevestigde orde. Hij werd toen zelfs enige dagen opgesloten in de gevangenis maar zag na zijn vrijlating zijn toneelstuk triomferen. Het toneelstuk le Barbier de Séville werd in 1780 de basis voor de gelijknamige opera van Giovanni Paisiello en in 1816 de meest bekende versie van Rossini. Mozart werd vooral bekend met zijn opera die gebasseerd was op zijn verhaal van " Le mariage de Figaro"

A short history of the famous Rossini aria of the "Largo al factotum", a text once written by Pierre Beaumarchait following his very eventful past.

Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732 –1799) was a French writer, watchmaker, arms dealer, publisher and monarchist.
He initially became famous for his adventurous existence. As the son of a watchmaker, he soon left his parental home to devote himself to all kinds of activities. He was a musician and harp teacher to the sisters of Louis XVI. Together with Pâris-Duverney he occupied himself with business and financial transactions. He also liked to get involved in politics. Actually, this Piere Beaumarchais was just like someone he wanted to describe as the hairdresser in his drama "le Barbier de Séville". Even the Dutch Dorus became very popular for me with that particular song. Piere Beaumarchais had wanted to interfere so much that he could even be expelled from France during the French Revolution. Only return to his country in 1796. He became best known for 2 plays: "le Barbier de Séville" (1775), and "le Mariage de Figaro" (1778). order. He was even locked up in prison for a few days, but saw his play triumph after his release. The play le Barbier de Séville became the basis for Giovanni Paisiello's opera of the same name in 1780 and Rossini's most famous version in 1816. Mozart became best known for his opera based on his story of "Le mariage de Figaro"